En toen ineens .....

DINSDAG, het ziekenhuis belt (voor de zoveelste keer)
spannend zeg want ik zou bellen.....
Hoi Wilma, met D. ik weet nog niets hoor,
maar ze willen nog een foto (nr. 100 zoveel).
Oh .. uh, mag dat dinsdag want ik ben toch maar op vakantie gegaan.
Prima, dan hoor je misschien meteen wanneer....
daar trapt Wilma dus niet meer in
maar zeg braaf, is goed ik zie je dinsdag,
gaan we een dagje eerder naar huis.
VANDAAG, een onbekend nummer,
het ziekenhuis, hele andere afdeling met een uitslag,
we zouden u toch bellen, uh, ja, was ik vergeten.
Alles goed, das mooi!
VANDAAG, na vijf uur een onbekend nummer, hangt meteen weer op,
belt meteen weer terug..
Hallo, met Dr. W. ik ga u opereren met Dr. A.
( beetje oud nieuws, want ik wacht al heel, heel lang,
maar ik krijg toch een vreemd kriebeltje....)
W. Ja dat weet ik!
Dr. W. die operatie duurt de hele dag, en er is iemand uitgevallen
U (dat klinkt hè) kunt op die plek!
W. (niet zo heel erg spraakzaam) o (heb ik overdreven of niet)
Dr. W. zou u dat willen?
W. Uh, ja, want eerlijk is eerlijk ik kan niet meer terug :-( dan maar snel.
Dr. W. Mooi dat is woensdag, dan moet u zich dinsdag om negen uur melden.
Is dat goed?

W. Antwoord, nou dat is goed tot dan.

W. Antwoord NIET
maar ik lig nog met de boot in Lisse,
ik wil nog naar de kapper,
ik moet mijn kinderen nog voorbereiden,
het valt wat rauw op mijn dak,
ik wilde nog hobbypakketjes maken,
mijn vriendin zou nog komen helpen,
ik heb geen nachthemden,
mijn kind is donderdag jarig,
......... ik kan nog veel meer bedenken.
Maar ik MOET denken,
eindelijk eens een keer mazzel,
want het had nog maanden kunnen duren,
en weet je wat je in al die maanden in je hoofd kunt halen...
Daar heb ik nu, net als het bovenstaande rijtje geen tijd meer voor!!
Dus toen ineens was de vakantie voorbij en varen we morgenvroeg naar huis.

Groetjes Wilma

PS: ik heb vanavond gewoon heerlijk een kaart zitten maken